Żółkiewszczacy. Jacek Woszczerowicz

Jacek Woszczerowicz, ur. 11 września 1904 roku, wybitny aktor teatralny i filmowy oraz reżyser. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego a następnie studia prawnicze na Uniwersytecie  Poznańskim. Był uczniem Instytutu Reduty i w latach 1925-1927 należał do zespołu wileńskiej Reduty, grając w Weselu i Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego. W 1927 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski i wraz z grupą E. Wiercińskiego opuścił Wilno, przenosząc się do Poznania. Następnie występował w Łodzi, Lwowie, Warszawie. Przed II wojną światową zagrał ponad sto ról teatralnych, brał udział w filmach i audycjach radiowych. W latach 1939-41 był aktorem Państwowego Polskiego Teatru w Grodnie i Białymstoku, gdzie wraz z Aleksandrem Węgierką prowadził studio aktorskie. W 1944 rozpoczął pracę w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie, realizując tam „Wesele” S. Wyspiańskiego, w którym zagrał Stańczyka. W latach 1946-1948 był aktorem łódzkiego Teatru Kameralnego, gdzie grał m.in. Homera w „Homerze i Orchidei” Tadeusza Gajcego. Od 1948 występował w teatrach warszawskich: Rozmaitości, Polskim oraz Narodowym, a od sezonu 1959-60 w Ateneum, gdzie stworzył wybitne kreacje w wielu spektaklach, między innymi w „Ryszardzie III”. Na ekranie stworzył znakomite role w Znachorze (1937) i Profesorze Wilczurze (1938) Michała Waszyńskiego wg Dołęgi Mostowicza. Inne jego filmy to: „Jego wielka miłość” (1936), „Kłamstwo Krystyny” (1939), „Dwie godziny” (1946) i „Zemsta” (1957)  w reżyserii A. Bohdziewicza i Bohdana Korzeniewskiego (również absolwent Żółkiewskiego z 1925 r.) Jacek Woszczerowicz zmarł w 1970 roku.