Tomasz Sysik ; urodzony w 1983 r.; absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Siedlcach (rocznik 2003). W 2009 r. ukończył studia historyczne na Akademii Podlaskiej (obecnie Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny). W 2013 r. ukazał się jego debiutancki tom poezji pt. Słowa niewypowiedziane, stanowiący esencjonalny zbiór dotychczasowej pracy twórczej. W tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na kierunku Historia, na UPH w Siedlcach, podejmując tematykę badawczą związaną z polską historią powojenną. Autor artykułów prasowych i naukowych o tematyce historycznej.
Poniżej dwa wiersze autorstwa Tomasza Sysika.
Dla E…
Wymyślnych zwrotów i porównań nie
wystarczy,
By uchwycić słowem oblicza Twego urok.
Kartka wciąż pusta, wokół panujący
półmrok,
Opuściło mnie natchnienie, duch zanikł
twórczy.
Zachwycam się głębią niewieściego
uśmiechu,
Jedwabnej dłoni pragnę złożyć
uwielbienie.
Za każde spojrzenie, serce ogarnia
drżenie,
Głosu subtelność przywodzi rozum do
grzechu.
Ocean słów już dawno został
przekroczony,
Pośród nawału myśli, marzeń oraz
pragnień,
Powstał niekształtny wiersz, Twym
imieniem zwieńczony.
Wybacz bezwstydną śmiałość, mych uczuć
wyznanie,
Oddając się wnikliwej, szczerych strof,
lekturze,
Przyjmij łaskawie wierne autora oddanie.
Spowiedź
Nie raz pióro
W ręku poety
Zawisło w bezruchu
Na pergaminie
Pośród natłoku myśli
Powstał jedynie
Niezgrabny kleks
Nie dźwięki
Utrwalić próbuję
Nie słowa zapisać
Lecz marzenia
Niespełnione
Ból i smutek
Wyrzucam z serca
By stać się
Chociaż przez chwilę
Takim
Jak Wy
PS. Piękne. Dziękuję Panie Tomku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz