III Siedlecki Test Historyczny

III Siedlecki Test Historyczny - pytania i odpowiedzi

III Siedlecki Test Historyczny - Wielcy hetmani Rzeczypospolitej

III Siedlecki Test Historyczny

Gimnazja - kategoria indywidualna:

I miejsce -    Karol Białecki       PG nr 6
II miejsce -  Krzysztof Mitrzak  PG nr 3
II miejsce -  Michał Osiński       PG nr 5
III miejsce - Julia Borkowska     PG w  Białkach

 Gimnazja - kategoria zespołowa:

I miejsce -   PG nr 6
II miejsce -  PG w  Białkach
III miejsce - PG nr 3

Szkoły podstawowe - kategoria indywidualna:

I miejsce -    Bernard Mitura            SP nr 11
II miejsce -  Arkadiusz Ułanowski   SP nr 11
II miejsce -  Damian Trębicki           SP nr 11
III miejsce - Mateusz Połok              SP nr 10

Szkoły podstawowe - kategoria zespołowa:

I miejsce -   SP nr 11
II miejsce -  SP nr 6
III miejsce - SP nr 10

Gratulujemy!

Wystawa w GALERII SIEDLCE

2 listopada będzie ostatnim dniem prezentacji w Galerii Siedlce wystawy z okazji jubileuszu 170 lat Żółkiewskiego.Wystawa jest papierową wersją niniejszego bloga.

Żółkiewszczacy. Janusz Przewłocki

Janusz Przewłocki - polski inżynier, nauczyciel, wydawca, kolekcjoner i bibliofil, działacz opozycji 

demokratycznej w PRL. Urodził się w 1927 roku w majątku Mordy koło Siedlec, pochodził z rodziny ziemiańskiej, był synem Henryka Przewłockiego i Karoliny Marii Hutten-Czapskiej. W czasie II wojny światowej był uczniem tajnych kompletów Liceum Żółkiewskiego. Wychował się wraz z sześciorgiem rodzeństwa w wielkim dworze i wraz z nastaniem komunizmu został z całą rodziną z tego dworu wypędzony. Jego ojca Sowieci wywieźli do obozu w Borowiczach, gdzie zmarł w 1946 roku. Janusz Przewłocki przez wiele lat był redaktorem, wydawcą serii pamiętników polskich z XVIII-XX wieku. Zbierał zdjęcia dotyczące polskich rodów ziemiańskich i arystokratycznych. Współpracował z paryską „Kulturą" i z opozycją demokratyczną w latach 70. i 80., był współtwórcą Archiwum Wschodniego i przewodniczącym Komisji Historycznej Związku Sybiraków. Utworzył i redagował serię książkową „Wspomnienia Sybiraków”.  Zbiór fotografii pozyskiwany przez lata głównie od potomków szlacheckich rodów, był przez Janusza Przewłockiego pieczołowicie opisywany. Najstarsze pochodzą z drugiej połowy XIX wieku, ze słynnych atelier fotograficznych (np. Walerego Rzewuskiego z Krakowa czy Jana Mieczkowskiego z Warszawy), najpóźniejsze z lat 30. XX wieku. Są to zarówno zdjęcia robione przez profesjonalnych fotografów, jak i amatorskie. Ukazują historię polskich ziemian i arystokratów, a jednocześnie historię fotografii z przełomu XIX i XX wieku, bo wiele z tych zdjęć to prawdziwe dzieła sztuki. Utrzymywał kontakt z Żółkiewszczakami. Był uczestnikiem zjazdu absolwentów w 2001 roku.

Janusz Przewłocki zmarł 5 lipca 2007 roku w Warszawie.

Żółkiewszczcy. Wojciech Ratyński

Wojciech Ratyński, urodził się 9 kwietnia 1932 w Ratyńcu Starym, w latach 1944-1950 był uczniem gimnazjum i liceum matematyczno-fizycznego im. Hetman Żółkiewskiego w Siedlcach, w 1950 roku uzyskał maturę po czym zapisał się na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Warszawskiego na sekcję fizyki, w 1955 roku uzyskał dyplom magistra fizyki, w latach 1953-1965 roku pracował w charakterze laboranta przy Katedrze Fizyki Ogólnej WAT, kierowanej przez profesora J. Gierulę, był inicjatorem i wykonawcą przekładu podręcznika fizyki dla studentów z języka angielskiego, wydawanego przez PWN w latach 1963-1989, w 1959 r. ukończył studia doktoranckie opanowując metody spektroskopii jądrowej i publikując 3 prace naukowe, w lipcu 1960 roku rozpoczął pracę w Instytucie Badań Jądrowych, w Zakładzie Fizyki Jądra Atomowego, 1961 roku otrzymał stypendium w Instytucie Teoretycznej i Eksperymentalnej Fizyki w Moskwie, odbył półtoraroczne stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej ONZ w Wiedniu i duńskim Ośrodku Badań Jądrowych w Riso koło Roskilde, w latach 1967-1968 pracował jako członek duńsko-holendersko-polsko-czeskiej Grupy badawczej w Holenderskim Ośrodku Badań Jądrowych RCN - Petten, 1972 rozprawa habilitacyjna, liczne prace o znaczeniu praktycznym dla przemysłu miedzi (KGHM - Lublin), współautor 2 patentów i 5 referatów na corocznej konferencji zastosowań promieni X w Denver Research Institute w USA, 1986-7 - prace w  centrum Badań Jądrowych w Karlsruhe w RFN (Badenia-Wirtembergia), 1989 - naukowy tytuł prof. nadzwyczajnego nauk fizycznych nadany przez Radę Państwa, 1989 - powołany został przez Agencję Atomistyki na stanowisko prof. w Instytucie Problemów Jądrowych im. A. Sołtana w Świerku. Praca zawodowa: 3 lata na stanowisku zastępcy kierownika Zakładu, 6 lat jako kierownik Zakładu dwukrotnie jako z-ca dyr. Instytutu ds. Naukowo-Badawczych od 15.09.1987 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Problemów Jądrowych w Świerku. Zmarł 17 listopada 2007 r. w Warszawie.

Józef i Władysław Skłodowscy.

Dziadek i ojciec Marii Skłodowskiej Curie związani są z siedleckim gimnazjum, którego tradycję kontynuuje Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego. 

Józef Skłodowski ukończył w roku 1828 Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego, poczym rozpoczął swoją karierę pedagogiczną w Białej Podlaskiej, skąd po roku przeniesiono go do Warszawy. Podczas Powstania Listopadowego wstąpił do wojska narodowego i uczestniczył w kilku bitwach, m.i. pod Iganiami. Schwytany w Kieleckiem, pod Chmielnikiem, przez Kozaków był pędzony piechotą do Warszawy, dokąd przybył podarty, wygłodzony, z ciężko pokaleczonymi nogami. Po wydobrzeniu, uniknąwszy szczęśliwie gorszych skutków udziału w rewolucji, wrócił na dawne stanowisko i wkrótce ożenił się  z Salomeą Sagtyńską. Józef i Salomea mieli siedmioro dzieci. Jednym z nich był Władysław- ojciec Marii.

Dalszą swoją służbę odbywał na prowincji, naprzód w Kielcach, gdzie przyszedł na świat Władysław (ojciec Marii), później w Łomży, następnie w Łukowie jako inspektor, potem w Siedlcach, gdzie awansował na dyrektora (1849-51) i wreszcie, przez 12 lat na tym samym stanowisku w gimnazjum lubelskim, skąd przed samym prawie powstaniem styczniowym został zmuszony do  przejścia na emeryturę, „za zbytni  liberalizm wobec młodzieży”.

Najstarszy syn Władysław (1832-1902) urodził się 20 października 1832 r w Kielcach. Od 1840 r rozpoczął naukę w gimnazjum łukowskim. Od 1841 r. został uczniem gimnazjum w Siedlcach gdzie w czerwcu 1847 r. złożył egzamin dojrzałości. Po ukończeniu Wydziału  Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Petersburskiego, od sierpnia 1852 r. został nauczycielem matematyki i fizyki w Realnej Szkole Powiatowej w Warszawie przy ulicy Freta. Następnie był nauczycielem II Gimnazjum w Warszawie. W 1860 r. poślubił Mariannę Bogucką, nauczycielkę i przełożoną pensji żeńskiej w Warszawie. Jesienią 1867 r. awansował na podinspektora gimnazjum. 7 listopada 1867 r. urodziła się w Warszawie - Maria Skłodowska - jako ostatnia z pięciorga dzieci. Po śmierci żony (zmarła 9 maja 1878 r.) Władysław przejął obowiązki dobrego Ojca i pedagoga. Zmarł 14 maja 1902 r. w Warszawie. 

Córka Władysława Skłodowskiego – Maria   Skłodowska była to ukochaną wnuczką Józefa Skłodowskiego dziedziczącą po nim zamiłowanie do nauk ścisłych, co było szczególnie rzadkie u kobiet, zwłaszcza w tamtych czasach. W osobie dziadka znajdowała wzór do naśladowania odziedziczając po nim przede wszystkim pracowitość, umiłowanie przyrody, człowieka i kraju. Bywając w Lublinie odwiedzała gimnazjum, w którego pracowniach znajdowały się fascynujące ją od dzieciństwa przyrządy fizyczne. W tych kontaktach szukać należy uwarunkowań charakteru i kariery naszej wielkiej uczonej Marii Curie Skłodowskiej - przyszłej dwukrotnej noblistki, która znalazła swoje miejsce we francuskim Panteonie .

Apel poległych.

Apel poległych nauczycieli i uczniów zamordowanych przez okupantów w czasie II wojny światowej oraz ofiar reżimu komunistycznego.

VII Zjazd Nauczycieli i Absolwentów Liceum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego.11 października 2014 roku.